Poema en gallego: O fraude

Xogaban cos sabores intrusos,
refinados na tentación do pensamento,
pasamento da frase desfeita
coa música do estrago
máis que engaiolante.

 

Amor galante,
intelectualidade da melancolía,
regalou tódalas xoias,
que logo eran pedras,
terra e desfalco.

 

Lembro o terrible,
pero estou afeito
a todo tipo de males
que logo son desfeitas,
fraude e sacudidas.

 

E xa non bebo,
pois cando preguntan
xa non vivo
só no esquezo
dunha maña sen rúa.

 

Instantáneo abafante
vou por outras terras
para vomitar nun camiño
no que palidece a sombra,
medo para asasinar o tempo.